Click ‘Continue reading’ për të parë më shumë…

“There was silence. You could have heard a pin drop.

Dhe pastaj një tingull, si një lloj rënë pin. Nuk është përsëri. Dhe përsëri, shumë herë në suksesion të shpejtë. Pastaj heshtje. Nothing.

It’s the In Transition 2.0. preview film night, Moss Side Fire Station, Manchester. I’m sitting in a room with 23 njerëz. We are halfway through the film, and the DVD player is skipping. The picture is now motionless.

One of the stories in the documentary is about the door knocking I’ve done in Moss Side. There is footage of me knocking on the doors of people I don’t know, telling them about Transition. I did a lot of this “cold calling” during the initial stages of getting our Moss Side group started. I would literally pick a street, and work my way along, knocking on every door. This proved a great way of meeting lots of neighbours, building up a contact list, and I also met one of our core group members Ali Mohamed this way.

It’s not all fun and games of course. Some people are quite suspicious and won’t talk to me. Others are very prejudiced and will. But having built up a contact list whilst doing the cold calling, my door knocking can now take on a whole new lease of life when we are promoting events.

Instead of trying my luck knocking on doors which could be answered by anyone, I’m free to simply go back to the people who were interested in hearing more. This is a different experience altogether. With this type of door knocking, smiles and pleasant chats with positive people about community and food growing are the norm.

One of our core group members and I went out to promote the In Transition 2.0 preview one day when it started chucking down with rain. We only managed to knock on 3 doors before we were soaked, but two of them were opened by people who had great chats with us about their food growing and said they’d come to the film night.

Two years ago I hardly knew anyone in Moss Side, so being able to stroll round my neighbourhood, visiting loads of friendly people who recognise me and chat to them about our Transition events is an incredible experience.

Most of our work in Moss Side so far has been focussed on awareness raising through workshops and film nights, which we have held at various local venues. One venue we are pleased to have found is our local Fire Station who have been very supportive in letting us use their community room, and we decided this would be the best place for the In Transition 2.0 film preview as it’s a nice room with a projector and en suite kitchen.

Our core group is still quite small and only three of us were available to run the event, Ali Mohamed, Becca Kind and myself, but thankfully four other neighbours kindly agreed to get there early and help us set up.

The last time we’d used the Fire Station for a film night we’d had various problems getting the speakers working which delayed our start time. And we then ended up having to call someone from the fire service in every ten minutes to enter a password into the computer, as it kept going into sleep mode while playing the film.

Determined to avoid such problems this time, I had double checked that we could use their DVD player instead of the computer. I had made two visits to the Fire station specifically to check that I knew exactly how the equipment needed to be wired up and operated. And I’d played the first few minutes of the In Transition 2.0 DVD on their system twice. Everything worked fine.

Flick, jump, pause, click, click, whir.

What I hadn’t realised is that the Fire service always use the computer to play DVDs. Their separate DVD player hardly gets used at all. We’d made it half way through the documentary, but now here we were, sitting in the dark, in silence, with the entire success of our event firmly in the hands of this neglected gadget.

It could start playing fine again at any moment. But will it? Or do I need to do something? Should I tap it, pause it briefly, skip it back or forward a bit, take the disc out and polish it? Maybe it will sort itself out in a second. Then something breaks the tension. A loud voice. It’s a fireman, talking to another fireman. They are both driving round Manchester and a speaker in the room is broadcasting their conversation to us. And now the film is playing again… but the firemen are still talking. One of them asks the other a question. The film plays on. Then the answer comes back. He’s not quite sure. Everyone laughs. The fireman’s conversation stops. Thank goodness… but so does the DVD.

“I’ll just try wiping it”, I announce to the room, and then realise I can’t see the eject button in the dark so I turn the lights on. Everyone blinks. Becca suggests people take a break, get a drink etc. No one moves. Instead the room erupts into conversation, as people enthusiastically share their thoughts with each other about the film so far.

Having polished the DVD we realise it doesn’t have chapters on it, so a couple of minutes are spent skipping from the start of the DVD back to where we had got to. And this time… it’s working!

Except for a little bit more skipping near the end, we got through most of the second half of the DVD without further interruption, and made it to the end, at which point the room erupted once again, this time into applause. Ali then started capturing some people’s thoughts on camera, whilst others chatted. There were loads of positive comments. Someone from Transition City Manchester said they thought that Moss Side’s appearance in the documentary could really help to get more Transition groups started in other parts of the city. And a woman I’d met door knocking who’d not been to any of our events before came over to tell me that her and her 6 year old daughter who was with her had both really enjoyed the film and she’ll definitely come to our next event.

Unfortunately we didn’t manage to get all these comments on camera. It would have been nice to keep talking with everyone longer, but we were on a tight time schedule, so it was great when everyone pulled together to help clear up, and move tables and chairs back to where they needed to be, in time for when we had to leave the room. Thanks to everyone who was there, and to everyone involved in making the film. It’s been a really exciting experience.

Joel Prittie Transition Moss Side

Open Yardens event: gathering in the reclaimed square; Joel and Becca of Transition Moss Side. All photographs by Hannah Beatrice.

Më 2 shkurt 2012, për 60 njerëz u mblodhën për të shikuar në Tranzicion 2.0 në shkollën fillore Parkwood në Finsbury Park. Prindërit, fëmijë, personeli i shkollës dhe aktivistë nga qytete në tranzicion nëpër Londër u plied me e shijshme i mbushur Pitta (nga Nuran), tortë (nga shumë) and Harvest Urban cocktails before watching the 66 minute film.

And so goes the zyrtar shkruaj deri. Unë nuk e kam përmend se anomali pak. Si nuk kemi marrë për të parë të zgjasë dhjetë minuta të filmit. Se ndërsa vit 5 mësues, Andrew, u tërhequr nga disk, fërkim atë në këmishën e tij T dhe duke u përpjekur për të marrë të shkojnë përsëri, Unë squirmed në stol shkollës duke e ditur se ajo ishte e gjitha faji im. Ju shikoni, kur disk arriti, Kam lexuar gjemb pak "vetëm për përdorim në vrojtim", por nuk mund t'i rezistojnë një grimë e begatshme pasdite; preview mi private. Nuk kisha asnjë ide se Rrjeti Tranzicioni ka pasur qasje në nivele të tilla mision të pamundur të teknologjisë! Ndoshta në qoftë se unë të përpiqen për të parë atë përsëri ai do të dështojë 20 minuta para përfundimit? (Në të vërtetë, Andrew ka përmend kishte një gërvishtje në disk. Oops!)

Unë u ndal për të bërë time "teknike" autostop fjalim dhe ishte goditur nga sa entuziazmuar dhe të gjithë të lumtur në audiencë shikuar. Kam filluar të ndjeni lehtësim çdo organizator ngjarje ndjen kur ata e dinë se njerëzit nuk janë thjesht të qenë i sjellshëm, por janë të angazhuar me të vërtetë. Një moment i mirë, pastaj, t'ia dorëzojë jashtëzakonisht të aftë, Debbie Warrener (dhe endet jashtë për të marrë një koktej Urban Harvest). Debbie shfaqet në film, sepse ajo lehtëson një grup i kolegëve mbështetjen për Veriut aktivistëve në Londër. The Macy e hënë group meets on Mondays and sometimes we do Joanna Macy exercises. Kam filluar me grupin pasi duke marrë pjesë në një mandala Vërtetës në Konferencën e Tranzicionit dy vjet më parë. Ne gjithashtu bëjmë jo të dhunshme Communications dhe punën plejadë. Është bërë një mënyrë e rëndësishme për ne që të japë çdo mbështetje tjetër, avoid burnout and catch up with what we’re all doing.

Anyway, Debbie mori njerëzit të shpejt bandë në grupe me nga pesë dhe pastaj e konsiderojnë disa pyetje që vënë në ata drejt kryerjes veten në disa lloj të veprimit. Njerëzit u pyetën më pas për të përmbledhur këtë në fjalë për fjalë tri fjalë apo më pak dhe idetë e ngritura janë mbledhur dhe tematikisht të grupuara në një tabelë. Katër Temat më të njohura ishin: Ndërmarrjet shoqërore; festuar suksesin; rritje ushqim; dhe angazhimin e komunitetit. Ne ndahen në këto grupe për t'i dhënë njerëzve mundësinë për të diskutuar më tej idetë e tyre dhe shkëmbim detaje njëri-tjetrit kontaktit. Above is a picture of the social enterprise group.

Nuk ishte pak e bukur e zbulimit në grupin e ushqimeve në rritje: Sean ishte atje duke kërkuar për një vend për të bërë një dizajn kopsht Permakulturës, Laura ishte atje duke kërkuar që dikush për të ndihmuar me ushqim në rritje në pasurinë e saj dhe Gemma ishte aty nga çerdhe bimore, ELL. Unë isha në grupin e suksesit festuar. Shikimin e filmit më bëri të kuptojë se ne nuk kemi qenë e mirë në ndalimin e të shohim mbrapa në atë që ne kemi bërë, dhe do "Woo Hoo!"Sidoqoftë, koka ime ishte ende në abstrakt dhe unë isha i befasuar kur njoftoi Zoe, me zemërim të përmbajtur mezi, "Unë dua të festuar tani!"Dikush sugjeroi një conga. “Po, ne do të bëjmë atë në fund!” ka thënë Zoe. Unë nuk ishte i sigurt se do të punojë, por ajo plotësisht nxorrën atë jashtë. Klip video është nën. Çfarë një yll absolute që është Zoe!

Ndërsa e gjithë kjo po ndodhte, njerëz të lëmuar off e fundit e ushqimit dhe disa njerëz janë filmuar nga Jonathan Goldberg dhe Anna O'Brien dhënë reagimet e tyre në Tranzicion 2.0. Unë bashkangjitni një çift të preferuarat e mia. Duke parë në këto, Ndjehem ne do të kemi për të investuar në një kopje zyrtare e duhur të DVD … but without the in-built self-destruct functionality.

Margaret Jefferies nga Projektit Lyttelton gjithashtu dërgoi një paraqitje të shkurtër të shkruar deri reflektuar mbi atë se si shkoi shqyrtimit: “Mbi 20 njerëz të paketuara në zyrën Lyttelton Projektit herët të enjten në mëngjes për të parë 'në tranzicion 2.0 s Gallery njëkohësisht me shumë komunitete në mbarë botën. Ajo ndjehet mirë për të bërë këtë së bashku. Akoma në verë, për ne ishte pothuajse e pabesueshme për të menduar se grupi italian Tranzicioni kishte -15 °. We missed them even though we couldn’t tell who was watching in.

Lyttelton që nga tërmetet (ne tani kemi arritur në mbi 10,000 nga ngjarjen '10 shtator) nuk ka vende shumë e shumë të mbetura për njerëzit që të mblidhen. Prandaj ne kemi qenë në këtë hapësirë ​​të vogël. There were babes in arms up to grannies in attendance.

Filmi është i shkëlqyer. Rob dhe Sophy ngritjen e strukturës së, pastaj shembuj të ndryshëm të gjithë botën në tranzicion u interspersed. Pas shqyrtimit, Biseda rrodhi. Filmi ka ngjallur imagjinatën tonë. Ajo është e madhe duke ditur se ne nuk jemi vetëm, se komunitetet botë të gjerë janë të etur për një ndryshim dhe janë duke bërë diçka në lidhje me të. Since it was a morning screening, njerëzit kishin për të lënë për të shkuar në punë pas shikimit dhe disa biseda. Por ne kemi shumë për të menduar për. Ne po shohim përpara për shikimin e filmit përsëri si nuk ka aq shumë në atje për të mësuar. Për mua disa nga aktivitetet më kryesore ishin Pound Brixton nëpërmjet telefonit celular, Ndërtesa italian marrëdhënie me këshillin e tyre, co-op shop, trokitja derë dhe udhëheqësit në rrugë duke fqinjët e tyre në, dhe panelet diellore”.